အမ္းလုိ ့မရတဲ့ ဒုကၡ

ၿမန္မာၿပည္၏ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားလွစြာေသာ ေက်ာ့ေက်ာ့ဟု အမည္တြင္သည့္
ရက္ပ္ အဆုိေတာ္ၾကီး မ်ဳိးေက်ာ့ၿမဳိင္ က လူၿဖစ္ရတဲ့ ဒုကၡ ဟု ေတးစီးရီး အယ္လ္ဘမ္
ေရးသားသီဆုိ ဟစ္ေၾကြး ထုတ္ေ၀ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ဖူးပါသည္ ။
ကြ်နု္ပ္သည္လည္း ထူးေက်ာ့ဟန္ ဟု အမည္ခံလ်က္ အမ္းလုိ ့မရတဲ့ ဒုကၡ ဟု
ေတးအယ္လ္ဘမ္ ထုတ္လုပ္ကာ စားေသာက္လုိလွပါသည္ ။ ဘဇာေၾကာင့္
အမ္းလုိ ့မရတဲ့ ဒုကၡ ဟု ဆုိရေသာ္ ေအာက္ပါအတုိင္းသာ ၾကည့္ပါ အေဆြ ။

လဘက္ရည္ တစ္ခြက္နွင့္ နံၿပား တစ္ခ်ပ္ကုိ ၄၅၀ က်ပ္ က်ေသာေၾကာင္ ့ စားပဲြထုိး
ေလးအား ၅၀၀ တန္ တစ္ရြက္ ပစ္ေပးလုိက္မိပါ၏ ။ ဒါကုိ ၅၀ တန္ ၿပန္အမ္းရမည့္
အစား ၂၅ က်ပ္မွ် တန္မည့္ တစ္သွ်ဴး တစ္ထုပ္ ကုိ ၅၀ သတ္မွတ္ၿပီး ကြ်နု္ပ္ကုိ
ၿပန္အမ္း လုိက္ပါ၏ ။ သူကေလး၏ ဆင္ေၿခကေတာ့ အေၾကြ မရွိလုိ ့ပါ ဆရာ တဲ့ ။
ေနာက္ တစ္ဖန္ ထုိပုံစံအတုိင္း စားမိပါ၏ ။ ၂၅ က်ပ္မွ် တန္မည့္ ရက္ရူဘီ စီးကရက္
ကုိ ၅၀ သတ္မွတ္ၿပီး ကြ်နု္ပ္ကုိ အမ္းၿပန္ပါ ၏ ။ ယခင္ ဆင္ေၿခ အတုိင္းပါေပ ။
ကုိင္း ရွိေစေတာ့ဟ လဘက္ရည္ဆုိင္ ။

ဆုိကၠၠား စီးၿပီး လၿပည့္၀န္း ပလာဇာ သုိ ့သြားမိပါသည္ ။ ဆုိကၠၠားခ ၄၀၀ က်ေသာ
ေၾကာင့္ ၅၀၀ တန္ ေပးမိၿပန္ပါသည္ ။ ဆုိကၠၠားဆရာ က ၁၀၀ တန္ ၿပန္ မအမ္းနုိင္
ေသာေၾကာင့္ လမ္းေဘး ေဆးလိပ္ဆုိင္တြင္ လန္ဒန္ ေဆးလိပ္ တစ္လိပ္ကုိ ၁၀၀
နွင့္ ၀ယ္ေသာက္ၿပီး အႏွီ ဆရာကုုိ ၄၀၀ ေပးရပါ၏ ။ ေကာင္းေပစြ ။

ေစ်းထဲတြင္ အသားငါး ၀ယ္ရၿပန္ပါသည္ ။ အမ္းစရာက ထုံးစံအတုိင္း မရွိပါေပ ။
ထုိအခါ နံနံပင္ ယူလာရ ၊ ပူတီနံ ယူလာရ ၊ ပင္စိမ္း ယူလာရ စသၿဖင့္ အစိတ္ဖုိး
ေလာက္ကုိ ၅၀ ဖုိး သတ္မွတ္ၿခင္း ခံရၿပန္ပါေလ၏ ။ ေနပေလ့ေစဦးေတာ့ ။

စီးတီးမတ္ မွာ စတုိင္ထြားၿပီး စိတ္ထဲရွိိရာ ဘီယာေလး အာလူးေၾကာ္ေလး
ဆိတ္သားကင္ေလး ၀ယ္မိၿပန္ပါသည္ ။ အမွတ္မရွိေသာ ကြ်နု္ပ္က ၀ယ္ၿပီး သည္နွင့္
ေကာင္တာမွာ ခပ္ၿမန္ၿမန္ ရွင္းမိပါသည္ ။ ဟုတ္ကဲ့ အမ္းစရာ မရွိပါေပ ။ ၁၆၇၀၀
က်လွ်င္ ၃၀၀ ၿပန္အမ္း ရမည့္အစား ၂၀၀ တန္ (သုိ ့) ၁၀၀ တန္ တစ္ရြက္သာ ၿပန္ရပါ
ေခ်သည္ ။

ဆုိရေခ်ေသာ္ ဘာ၀ယ္၀ယ္ ဘာလုပ္လုပ္ ဘာစားစား အမ္းစရာ မရွိေခ်ပါေပ ။
ထုိ ့ေၾကာင့္ အထက္က ဆုိခဲ့သည့္ အတုိင္း အေခြ သာ ထုတ္ကာ လုပ္ကုိင္
စားေသာက္လုိလွပါေတာ့သည္ ခင္ဗ်ာ ။