ကြ်န္ေတာ္ နွင့္ အေတြးအေခၚ

ကြ်န္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ “ေတြးမိမွာေပါ့ အားေနတာကုိး” ဟုလုိ ့ေတာ့ ခ်စ္ေဆြ
အၿပစ္မေခြ်လုိက္ပါနဲ ့ေလ။ ကြ်န္ေတာ္ဒီ ေတာင္မေရာက္ေၿမာက္မေရာက္စာေတြ
ေရးတာ ၁ လ ေက်ာ္ၿပီ ။ ခုထက္ထိ ေတြးမိတာ မပါေသး။ဆရာကုိတာလုိလဲ
ၿဖန္ ့က်က္မေတြးတတ္။ စာေတြဘာေတြကလဲ မ်ားမ်ားစားစား ဖတ္မွတ္ထားတာ
မရွိ။ ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္ စဲြစဲြ ၿမဲၿမဲ ဖတ္တာဆုိ လုိ ့ ဆရာ မင္းလူ နဲ ့
ဆရာၾကီး ဂ်က္ကြမ္းၿခံကုန္းပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ေရးတဲ့ စတုိင္လ္
ကုိ ေသခ်ာဖတ္ၾကည့္မိ တယ္ဆုိရင္ အဲဒီဆရာမ်ားရဲ ့ အေငြ ့အသက္ေတြ
တစိတ္တပုိင္း ပါဝင္ေနပါတယ္ ဆုိတာ သိပါလိမ့္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ စာဖတ္အား
မေကာင္းလွပါ ။ သူမ်ားေတြလုိ ဝမ္းစာမရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အမွန္ေတာ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ေရးတာ
ကလဲ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့မိတ္ေဆြ ခင္ရမင္ရသူမ်ား အပ်င္းေၿပ ဖတ္ရေအာင္ဆုိတဲ ့
ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးတခုနဲ ့ ရယ္ပါ။ ၾကဳံရေတြ ့ရတဲ့ အေနအထားေလးေတြအေပၚ မွာ
တခ်ဳိ ့ဟာ ေလးေတြကုိ ဟာသေလး စြက္ၿပီးေရးသားမိတာပါ။ ခုေတာ့ ေတြးမိတာေလး
ေတြရွိလုိ ့အရွိအတုိင္း ေရးမိတယ္ဗ်ာ။ အဆိပ္အေတာက္ ၊အၿငင္းပြားဖြယ္ ၊လူပုဂၢိဳလ္
တုိက္ခုိက္ေရး ေတြမပါဝင္ပါဘူး။ သုိ ့ေလာသုိ ့ေလာ ေတြ၊ ဒြိပာေတြပါဝင္ တယ္ လုိ ့
မိတ္ေဆြ ထင္မိတယ္ဆုိရင္ အနူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါရေစ။


အနုိင္ နွင့္ အရွဳံး

လူေတြရွိတယ္။ တခ်ဳိ ့သိပ္နုိင္ခ်င္ၾကတယ္။ အရာရာမွာအၿမဲနုိင္၊ အၿမဲေအာင္ …..
အၿမဲ ပဲ ။ဘယ္ေတာ့မွအရွဳံး ဆုိတာ ရင္မဆုိင္ခ်င္ၾကဘူး။ စကားေလးတခြန္းနဲ ့
နုိင္ရမလား၊ ဘာေလးနဲ ့ ၿဖစ္ၿဖစ္ နုိင္ရမွ။ တကယ္ေတာ့ အနုိင္အရွဳံးဆုိတာကုိ
ဘာနဲ ့တုိင္းတာမွာလဲ။ ေကာင္းၿပီ ။ကြ်န္ေတာ္က ေဘာလုံးပဲြၾကဳိိက္ေတာ့ ဘဝ
ဆုိတာကုိ ေဘာလုံးပဲြလုိ တုိင္းတာ ရမလား။ကြ်န္ေတာ္ အာဆင္နယ္ကုိၾကဳိက္
ပါတယ္ လုိ ့ ေၿပာဖူးပါတယ္။ ၾကဳိက္တာမွ ၁၉၉၇-၉၈ ရာသီထဲကပါ ။အထင္ကရ
ထိပ္သီး မန္ယူ ကုိ သိပ္ၿပီး ဖလား၂ခု ကုိ တနွစ္တည္းမွာ ယူသြားထဲက
ၿပင္သစ္ၾကီး မြန္ဆီယာ အာဆင္ဝင္းဂါးဟာ ကြ်န္ေတာ္ ့ေဖးဗရိတ္ပါ။ သူ ့စကား
တခြန္းရွိပါတယ္။ “က်ဳပ္ေဘာလုံးသမားေတြ အၿပင္မွာ ဘယ္သူနဲ ့အိပ္အိပ္
စိတ္မဝင္စားပါ။ ကြင္းထဲက်မွ အိပ္မေနရင္ ၿပီးတာပါပဲ” တဲ ့။ အဲဒီေတာ့ အာဆင္နယ္
အၿမဲနုိင္တာ ၿမင္ခ်င္သလုိ ကြ်န္ေတာ့္ဘဝ လဲအၿမဲနုိင္ပါေစ ဆုေတာင္းသင့္ပါသလား။
ဘယ္ေနရာမွာ နုိင္တယ္လုိ ့ေၿပာမွာလဲ ။ဘာကုိရွဳံးတာ လုိ ့သတ္မွတ္မွာပါလဲ။
ကုိယ္ ့အတၲတခုရဲ ့ ေပ်ာ္ရြင္ခ်မ္းေၿမ ့ မွဳ နဲ ့ တုိင္းတာတာလား ။ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးၿဖစ္ခ်င္
သူအတြက္ မင္းသမီးမၿဖစ္ပဲ ဇာတ္ပုိ ့ ဘဝ အထိပဲ ၿဖစ္ထြန္းတာ အရွဳံးလား။ ၿမန္မာၿပည္
မွာေတာ့ ဟုတ္မွာေပါ ့။ မင္းသမီး ငွားခ ၈ သိန္း၊ ဇာတ္ပုိ ့ေန ့စား သုံးေထာင္။
အာဆင္နယ္က ပရီးမီးယားဖလားမရတာ ၂၀၀၄ ေနာက္ပုိင္း ထဲကပါ။ FA Cupကေတာ့
၂၀၀၅ ေနာက္ဆုံးပါ။ နွစ္တုိင္း အၿမဲ ဘယ္နုိင္ နုိင္ပါ ့ မလဲ။ တၿခားေသာ BIG FISH
ေတြၿဖစ္တဲ့ မန္ယူ ၊ခ်ယ္လ္ဆီး ၊လီဗာပူးတုိ ့ ရွိေသးတယ္ေလ။ ၿပဳိင္ဘက္ ထိပ္သီး အသင္း
ၾကီးေတြနဲ ့ယွဥ္ၿပီး ၃၈ ပဲြ ဝက္ဝက္ကဲြ ကစားၾကၿပီးမွ ရနုိင္တဲ့ အရာ ပါ ။ ေလာကမွာဘယ္
အရာ မဆုိ ၿဖစ္ထြန္းေတာ့ မယ္ဆုိ ပါစုိ ့။ ကံ၊ဥာဏ္၊ဝီရိယသုံးပါး ဆုံမွၿဖစ္ထြန္းရ တာပါ။
ေၿပာခ်င္တာ က လူ ့ဘဝ ဟာ အၿမဲပဲမနုိင္သလုိ အၿမဲလဲရွဳံးမေနပါဘူး ။ မသိတာထက္
မရွိတာခက္ ၊မရွိတာ ထက္ မလုပ္တာခက္ လုိ ့အမတ္ၾကီးဦးေပၚဦးက ေၿပာဖူးပါတယ္။
လုပ္ဖုိ ့ေတာ့လုိတာ ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမဲ ့တခ်ဳိ ့ေသာကိစၥ ရပ္မ်ား ကေတာ့ကုိယ္တေယာက္
တည္း လုပ္ခ်င္ရုံနဲ ့ မၿပီးၿပတ္ဘူးဗ်။ ဒါမ်ုဳိးေတြ ရွိတတ္တယ္ ဆုိတာကုိ တခ်ဳိ ့လူေတြ
ေတြးမိမယ္လုိ ့ကြ်န္ေတာ္ မထင္ဘူး။ အဲသလုိလူမ်ဳိးေတြက ဘယ္သြားသြားကုိယ့္ကုိကုိယ္
အဓိကဇာတ္ေဆာင္လုိ ့ထင္တာကုိ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာမက်ပါ။ ေက်ာင္းမွာ တုန္းက
Semester တခုမွာ DRAWING သင္ရေတာ့ ဆရာေတြက ေၿပာပါတယ္။ အလြန္ဆုံး
သိပ္ေကာင္းေနတယ္ဆုိရင္ေတာင္ Grade B ပဲ ေပးပါလိမ့္မယ္တဲ့။အဲလုိနဲ ့ ၄လကုန္ၿပီး
Result ထြက္လာတဲ ့အခ်ိန္ၾကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေတာ္တဲ ့ ေက်ာင္းသား
တစ္ေယာက္က သူဟာဘာေၾကာင့္ Grade B ပဲ ရတာ လဲ။တကယ္ဆုိ GRADE A ရသင့္
ေၾကာင္း စသၿဖင့္ ဗေလာင္ဆူ ေၾကာင္ပူ ပါေတာ့တယ္။အဲလုိလူေတြ ကုိ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ပ်က္
မိတယ္ဗ်ာ။ ဒီ Grade A မရရင္ ဒီအေကာင္ေသမွာ မုိ ့လုိ ့လား။ဘဝပ်က္ သြားမွာလား။
အဓိပၸါယ္မရွိတာ ေတြ။အရင္တုန္းက ရုံးမွာ တရုတ္တေကာင္ရွိပါတယ္။ အဲဒီ တရုတ္
တေကာင္ လုိ ့ နာမ္စားသုံးသင့္လုိ ့ပါ။ ဒီေကာင္အလုပ္ လုပ္တာေတြ ေတာ္ပါတယ္။
တခ်ဳိ ့ေသာကိစၥေတြမွာအားကုိးရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမ်ား ကုိယ္ေရး ကုိယ္တာေတြကုိ
ၾကဳိက္လားမသိ၊မၾကဳိက္လားမသိ စြတ္စြတ္ၿပီး ဝင္ပါ ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အစည္း အေဝး
ေတြ မွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊တၿခားသာမန္စကားေၿပာေနရာ မွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဝင္ေရာက္ ေၿပာဆုိပါတယ္။
ဥပမာ စင္ကာပူရဲ ့အခ်ိန္ပုိင္း ေဘာလုံး ဒုိင္လူၾကီး သင္တန္းဆုိပါစုိ ့။ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့
မသိတဲ ့ အေၾကာင္း အရာေတြပါ။ ဒါေတြကုိၿဖီးၿဖန္းေၿပာဆုိဖုိ ့လဲကြ်န္ေတာ္တုိ ့သတၲိမရွိပါ။
မသိပါဘူး လုိ ့လဲ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ဝန္ခံပါတယ္။ဒါအမွန္တရားပါ၊ အဲဒါကုိ
ဒီႏြားကုိယ္ေတာ္က သူဘယ္လုိသိေၾကာင္း၊ဘယ္လုိ ဘယ္ပုံလုပ္ရင္ရေၾကာင္းစသၿဖင့္
နားပူစရာေတြၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါေတာ့တယ္။ အက်ဳိးဆက္က တကယ္သိထားတဲ့ ပန္ခ်ာပီ
ကုလားနဲ ့အေၿခအတင္၊အၿငင္း အခုံေတြ ၿဖစ္ၿပီး ၾကားထဲကလူေတြပဲ စိတ္ရွဳပ္ေထြး
ေနာက္က်ိရကုန္ ပါေရာ။ အဲလုိမ်ဳိးေတြ ၿဖစ္လာေတာ့ ရုံးတက္ရတာ ေပ်ာ္စရာမေကာင္း
ေတာ့ပါဘူး။ လုပ္ငန္းခြင္စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ ့ဆုိတာ ရုံးမွာဖုထစ္ ေဖာင္းၾကြ လွလွပပ
စာေရးမေတြ ရွိမွမဟုတ္ပါ။ ရွိရင္ေတာ့လဲေကာင္းတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါဆုိ ဘယ္သူမွ MC
ယူၾကမယ္မထင္။ ဟဲဟဲ……………။ ဆုိလုိခ်င္တာက ရုံးကလူေတြ ဟာ ဒီတရုတ္နဲ ့
ကုလား အတြက္အခ်ိန္ေတြ ပုပ္ရတယ္ဆုိတာ အဲဒီႏြား ၂ေကာင္က မသိၾက။

ေနရာတကာ ဟုိဟာလဲသူသိ၊ ဒီဟာလဲသူတတ္ ဆုိတဲ့ လူေတြအတြက္ကေတာ့ အၿမဲနုိင္
ေနမွပဲ အသက္ရွင္ရပ္တည္နုိင္မယ္ ထင္ပါရဲ ့။ ေနာက္ၿပီးသူတုိ ့ဟာ မွားသြားတယ္ဗ်ာ လုိ ့
ဝန္ခံရမွာ ေသမွာထက္ေၾကာက္ပုံရပါတယ္။ အဲဒီ Mindset ၾကီးကုိ စဲြကုိင္ထားသေရြ ့
သူတုိ ့ ပင္ပန္းေနဦး မွာပါပဲ။ လူ ့သဘာဝ ေလာဘေဒါသေမာဟ၊အတၲေတြမကင္းပါဘူး။
အူမေတာင့္မွ သီလေစာင့္ မယ္တုိ ့၊ ပုဂၢိဳလ္ခင္မွ တရားမင္တယ္တုိ ့ဆုိတာ အလကား
မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ဟာလူသာမန္ေတြပါ။ ဒါ ့အၿပင္ ၿမန္မာနုိင္ငံက လာရတဲ့သူ
ေတြ။ ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့မ်ဳိးဆက္ဟာ မိဘေတြ၊ဘုိးဘြားေတြ ရဲ ့
လႊြမ္းမုိးခ်ဳပ္ကုိင္မွဳကုိ အနည္းနဲ ့ အမ်ား ခံခဲ့ရတဲ့သူေတြၿဖစ္ပါတယ္။လုပ္ခ်င္တာေတြ
ကုိ ရာခုိင္နွဳန္းၿပည့္လုပ္ခဲ့ရတာဆုိလုိ ့ ၁၀၀ မွာ ၉ ေယာက္ ေလာက္ပဲရွိနုိင္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ တုိ ့မ်ုိဳးဆက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ခုခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြ၊ မိဘေတြ
ၿဖစ္ကုန္ၾက ပါၿပီ ။ ဒါေပမဲ ့လုပ္ငန္းေလာကမွာ ေအာင္ၿမင္ေနၿပီ၊ ပညာေရး ဆုံးခန္းတုိင္
ေနၿပီလုိ ့ ေၾကြးေၾကာ္နုိင္တာ နည္းပါေသးတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္လဲ လုပ္ငန္း
ေလာကမွာ မေအာင္ၿမင္ေသးပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ့အရြယ္အရ ေအာင္ၿမင္မွဳဆုိတာ ကုမၸဏီၾကီး
တခုမွာ အၾကီးတန္း မန္ေနဂ်ာၾကီး ၿဖစ္ရမယ္လုိ ့ ဘယ္လုိဆုေတာင္းခြင့္၊ ဆုပန္ခြင္ ့ ရွိ
မွာလဲ ဗ်ာ။ ဒီအသက္အရြယ္နဲ ့ အမ္ဘီေအ ၿပီးထားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့ေနာ့ ။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ၿမတ္စြာဘုရား ရဲ ့ မဇိၨမ ပဋိပဒါ အတုိင္း အလယ္အလတ္
လမ္းစဥ္ေလာက္ပဲေတြးထားၿပီး ဆုံးၿဖတ္ခ်က္မွန္မွန္ ေခါင္းေအးေအး နဲ ့ ရည္ရြယ္ခ်က္
ပန္းတုိင္ ေရာက္ဖုိ ့ လုပ္နိုင္ၾကပါေစ လုိ ့ ဆုေတာင္းလ်က္။